Mine Sarmış.Yeni yıl deyince aklıma çocukluğum gelir...
Yeni yıl deyince aklıma çocukluğum gelir...
Kar ve o beyaz mucizeyle arkadaşlarımızla kardan adam yaparken, havuç burnunu, kömürden gözlerini kim takacak diye görev paylaşımı yapardık. Bir de boynuna atkısını koluna süpürgesini taktık mı tamam... Değmeyin bizim mutluluğumuza. Düşünüyorum da biz güzel yaşadık çocukluğumuzu. Küçücük şeylerle mutlu olmayı işte o kardan adam ögretti belki de bize. Sokakta oynarken acıkıp bütün mahalle arkadaşlarımızı da toplayıp Annemizin bize salça ekmek sürmesi ya da yağlı ekmeğin üzerine şeker serpiştirip vermesinin tadını hiç unutabilir miyiz? Unutabilirmiyiz, okulda duvarlarımızı boydan boya kaplayan mevsimler tablomuzu, yerli malı haftamızı, sınıfın tam ortasındaki sobamızı. Belki şimdi ki gibi lüks defter, kalemlerimiz, kitaplarımız oyuncaklarımız yoktu ama makaralardan kukla, bezden bebek, tahtadan ve bilyelerden arabalar yapardık, üretirdik oynardık. Hem de nasıl mutlulukla. Ellerimiz burnumuz kardan adama dönene kadar sokaktan içeri girmek istemezdik. Şimdilerde ah, hey gidi zaman diyoruz işte. Bebeklerin elinde cep telefonu, çocuklar doyumsuz, büyükler umursamaz olmuş. Teknolojiyi güzel ve faydalı hâlde kullanmayı bilmeyen paylaşımsız, tüketici bir nesil yetişiyor maalesef.
Bu gün eski yılı uğurlamaya ve yeni yılı karşılamaya saatler kala yine zamanda yolculuk yaptım bu kardan adam ve çocukları görünce. Sokaklara bakıyorum bir tür toplu çılgınlık devreye girmiş. Bizi alışverişe müptela eden bir sübnimal mesajlar zinciri. Ama problem bu değil aslında... problem mutsuz insanlar ordusu... İşte tam da burada yeni yılın o ruhu devreye girmeli. Yeni bir yıl kim bilir neler hazırlıyor bizlere. Geçen yıl biriktirdiğimiz acı ve tatlı anılar, aldığımız derslere de şükür le yeniyi karşılamak gerekli kanımca. Sizi mutlu neler ediyoru kendine yolculuklarla keşfediyor insan. Ki o zaman o çılgınca herşeyi tüketicilik
yılbaşının anlamından ve ruhundan ne anladığınızı da anlatıyor aslında. Evrensel bakışla, saygıyla, sevgiyle bakın. Bir ağaç süslemek istiyorsanız süsleyin ama onu bir yaratıcının varlığıña şükürle yapın. Ritüeller çok bu tamamen özgür inançla orantılı...Mutlu olmak paylaşmaktan geçiyor. Belki de çocukluğumuzda yaptığımız bir kardan adam bütün hayatımıźa etki ediyor. Burnundaki havucu en son paylaşarak yemekte dahil :)
Yani dostlar, sevin sevilin galiba sevdiklerimize verilebilecek en güzel hediye bu.
Yeni yılınız mutlu ve kutlu olsun.
Sevgilerimle.
______Mine Sarmış.
Kar ve o beyaz mucizeyle arkadaşlarımızla kardan adam yaparken, havuç burnunu, kömürden gözlerini kim takacak diye görev paylaşımı yapardık. Bir de boynuna atkısını koluna süpürgesini taktık mı tamam... Değmeyin bizim mutluluğumuza. Düşünüyorum da biz güzel yaşadık çocukluğumuzu. Küçücük şeylerle mutlu olmayı işte o kardan adam ögretti belki de bize. Sokakta oynarken acıkıp bütün mahalle arkadaşlarımızı da toplayıp Annemizin bize salça ekmek sürmesi ya da yağlı ekmeğin üzerine şeker serpiştirip vermesinin tadını hiç unutabilir miyiz? Unutabilirmiyiz, okulda duvarlarımızı boydan boya kaplayan mevsimler tablomuzu, yerli malı haftamızı, sınıfın tam ortasındaki sobamızı. Belki şimdi ki gibi lüks defter, kalemlerimiz, kitaplarımız oyuncaklarımız yoktu ama makaralardan kukla, bezden bebek, tahtadan ve bilyelerden arabalar yapardık, üretirdik oynardık. Hem de nasıl mutlulukla. Ellerimiz burnumuz kardan adama dönene kadar sokaktan içeri girmek istemezdik. Şimdilerde ah, hey gidi zaman diyoruz işte. Bebeklerin elinde cep telefonu, çocuklar doyumsuz, büyükler umursamaz olmuş. Teknolojiyi güzel ve faydalı hâlde kullanmayı bilmeyen paylaşımsız, tüketici bir nesil yetişiyor maalesef.
Bu gün eski yılı uğurlamaya ve yeni yılı karşılamaya saatler kala yine zamanda yolculuk yaptım bu kardan adam ve çocukları görünce. Sokaklara bakıyorum bir tür toplu çılgınlık devreye girmiş. Bizi alışverişe müptela eden bir sübnimal mesajlar zinciri. Ama problem bu değil aslında... problem mutsuz insanlar ordusu... İşte tam da burada yeni yılın o ruhu devreye girmeli. Yeni bir yıl kim bilir neler hazırlıyor bizlere. Geçen yıl biriktirdiğimiz acı ve tatlı anılar, aldığımız derslere de şükür le yeniyi karşılamak gerekli kanımca. Sizi mutlu neler ediyoru kendine yolculuklarla keşfediyor insan. Ki o zaman o çılgınca herşeyi tüketicilikyılbaşının anlamından ve ruhundan ne anladığınızı da anlatıyor aslında. Evrensel bakışla, saygıyla, sevgiyle bakın. Bir ağaç süslemek istiyorsanız süsleyin ama onu bir yaratıcının varlığıña şükürle yapın. Ritüeller çok bu tamamen özgür inançla orantılı...Mutlu olmak paylaşmaktan geçiyor. Belki de çocukluğumuzda yaptığımız bir kardan adam bütün hayatımıźa etki ediyor. Burnundaki havucu en son paylaşarak yemekte dahil :)
Yani dostlar, sevin sevilin galiba sevdiklerimize verilebilecek en güzel hediye bu.
Yeni yılınız mutlu ve kutlu olsun.
Sevgilerimle.
______Mine Sarmış.
Hiç yorum yok: