DİNÇER ÇANKAYA : İnsanoğlu

şavkı vuruyordu yüregimize
inceden inceye sevdanın
sahipsiz bir kentte nağmeler yollardık
rüyalara,,,
ve çıplak ayaklı derya yürekli
hayallerimize,,

henüz gülünü bulamamışken bülbül
biz karanfiller yollardık aşka
soytarı gecelerde

hayaller candı bir şeker tadında
güneş kardeş ve yıldızlar dost
evren ise yoldaştı bize

çıkınca insan oğlu yörüngesinden
her kavşak aşk düşmanı evren yabancısı
gökkuşağı kendi delisi
her şey ihanet budalası ve
bitmişti yıldızların sevdası