Birsen Yurdakul Tomurcuklu: BEBEKLER

   Günaydı,gününüz aydın olsun ,dileklerimle başlamak isterdim yazıma.Fakat ekseni etrafında döngüsünü yaparken,ülkemiz son zamanlarda hep güneşe doğru olmayan  tarafında kalıyor.Puslu ve alacakaranlık günleri yaşıyoruz.Kadın,çocuk,hayvan cinayetleri peşkeşe olurken acılar dinmeden,katiller bulunmadan sonuca ulaşamadan daha acısı yaşanıyor ülkemde.Dil söylemekten ,kulaklar duymaktan ürperiyor.Bebekler sıra sıra bebekler….

   İstanbul’da patlayıp Niğde,Sakarya,Kocaeli,Antalya,Tekirdağ Çorlu…ölümlerine neden oldukları bebekler.Halkanın genişleyip tüm yurdu kapsama olasılığından içim titriyor.

   SGK haksız kazanç uğruna  yeni doğan bebekler hayatta kalamazken gözü yaşlı ana babalar ne yapacağını şaşırmış perişan durumdalar.Savunmasız canlar bebekler yaşlılar.Görülüyor ki maalesef ülkemizde bebeğin, çocuğun kadının yaşlının hayvanın can güvenliği  büyük oranda yok.Azrail insan kılığında her yerde.

    Canımızı teslim ettiğimiz,derdimize derman aradığımız devlet hastanelerinde derman bulamayıp çaresiz avuçla para döktüğümüz özel hastaneler…

  Elbette tüm hastaneleri,doktorları,sağlık personelini aynı kefeye koymak doğru değil.Canla başla çalışan doktorlarımızı,sağlık personelini  tenzih ediyorum.Ve Atatürk’ün beni Türk doktorlarına emanet ediniz sözünü hatırlatıyorum.

    Görülüyor ki sağlık ve eğitim boşluk kaldırmaz.Ticaret mantığıyla  yönetilen hayati önem taşıyan bu kurumlar dejenere olup acılara,hayatlara ve travmalara sebep olmaktadır.Sağlık ve eğitim sadece devlet devlet bünyesinde devlet eliyle yapılmalıdır.

     Toplum bir dejenerasyon,çürümüşlük yaşanıyorsa,toplumu da bireyler oluşturduğuna göre,her birey kendini sorgulamalıdır.Bana dokunmayan yılan bin yaşasın düşüncesinden sıyrılmalıdır.Gün olur o yılan sana da dokunur.

   Sağlıklı,aydınlık ve güzel günlere…

     Sevgi ve merhamet yüreğinizden eksilmesin.

N’OLURSUN

Hergün biraz daha ıssızlaşıyor

Yalnızlaşıyor bu şehrin sokakları

Telaşla akarken insan kalabalıkları

Alevsiz kibrit gibi sokak lambaları

Rüzgarda öpüşürdü yapraklar

Birbirine sarılırdı dallar

Cıvıldaşıp gülüşürdü çocuklar

Sokaklarda dans ederdi aşıklar

Nereye gittiler?

Işıksız yıldız gibi kayboldular

Göremiyorum….

Gözlerim üşüyor açamıyorum

Yetişemiyorum…

Koşup gidiyor kelimeler

Çakmak çakmak masmavi gözler

Bakma! 

Gözlerime anlatamıyorum 

Ruhum çıplak kalıyor gözlerinde

Vurgun yiyiyorum gönlümde

Biliyorum!

Duyuyor ,görüyor, anlıyorsun

Ama…

Duyma,görme,anlama…

N’OLURSUN

B.Y.T